คอนติเนนทัลรุ่นที่ 9 ใช้เครื่องยนต์วี8 4600 ซีซี DOHC รุ่นเดิม แต่สามารถพัฒนาให้มีกำลังเพิ่มขึ้นเป็น 275 แรงม้า และแรงบิดเพิ่มเป็น 373 นิวตัน-เมตร มีราคามาตรฐานอยู่ที่ 38,325 ดอลลาร์สหรัฐ แต่มีชุดอุปกรณ์เสริมพิเศษขายมากมาย เช่น ชุด Remote Emergency Satellite Cellular Unit Package ที่จะสามารถระบุตำแหน่งของรถได้ทั่วโลก รวมทั้งสามารถส่งสัญญาณของความช่วยเหลือไปยังศูนย์บริการโดยอัตโนมัติหากเกิดอุบัติเหตุ ขาย 2,345 ดอลลาร์, โฮมลิงก์ไวร์เลสคอนโทรล 120 ดอลลาร์ และชุดแต่งอีกมากมาย

อย่างไรก็ตาม ผู้คนในยุคนั้นที่มีกำลังซื้อมากหมดความสนใจในรถหรูหราที่ขับเคลื่นล้อหน้า หันกลับไปสนใจรถหรูหราที่ขับเคลื่อนล้อหลัง จึงทำให้คอนติเนนทัลไม่สามารถขายได้ดีนัก อีกทั้งกับภาพลักษณ์ของชื่อคอนติเนนทัลที่เสื่อมเสียมาตั้งแต่รุ่นที่ 7 และรุ่นที่ 8 ก็มีภาพลักษณ์โดยรวมที่ไม่โดดเด่นนัก อีกทั้งรูปทรงที่คล้ายกับรุ่น 7 และรุ่น 8 ส่งผลให้ผู้คนยังตัดสินใจไปซื้อรถทางเลือกอื่นๆ จึงสายเกินไปที่จะกู้ภาพลักษณ์ของคอนติเนนทัล ทำให้ยอดขายของคอนติเนนทัลตกต่ำถึงขีดสุด จนต้องเลิกการผลิตคอนติเนนทัลในปี 2002 โดยต้องเปลี่ยนไปผลิตลินคอล์นอีกรุ่นหนึ่งมาเป็นรถหรูหราขนาดกลางแทนคอนติเนนทัล ชื่อว่า ลินคอล์น แอลเอส (อังกฤษ: Lincoln LS) เพื่อสร้างภาพลักษณ์ใหม่ที่ดีกว่า ตำนานของคอนติเนนทัลจึงสิ้นสุดลงหลังจากผ่านร้อนผ่านหนาวมาถึง 63 ปี

หลังจากที่การผลิตยุติลง รถธงของลินคอล์นเปลี่ยนจากคอนติเนนทัลเป็นรุ่น ลินคอล์น ทาวน์ คาร์